przesyt

Brakuje tu słońc rażących w oczy,

co szczypią i spalają ramiona

Lecz wiatr wciąż kołysze liście

na letnich gruszach i jabłoniach.

Brakuje tu jasnych stwierdzeń,

co zasłaniają ostrą ciszę,

choć wciąż naczynia pełne gwaru-

w tym cieniu nas tu nie słyszę.

Brakuje tu pasji dziecięcej i błogiej,

Co zapominać pozwala mdłości,

Brakuje tu wielu tchnień i olśnień,

Więc skąd pojęcie miłości?

28/07/2013